aslında bazen değil de yani empatiyi düşünce biçimi haline getirmeli insan,bunu yapmak aslında çok zor değildir.hiçbir olayda 'masum' yoktur aslında ama 'mazlum' vardır.her insan doğru bildiğini yapar ama doğru daha bulunamadı.yani demem o ki doğrular çakışır ve çakıştıkça insanlar ölür bir yerde,bu nedenlendir ki karşımızdakini anlamaya çalışmak empati yapmak çok önemlidir ve dee bu olaylar da mazlum olan kişileri kendi doğrularımız çerçevesinde 'iyi yaptık' ne yapacaktık ya?' 'asmasaydık da beslese miydik?' gibi sözlerden kesinlikle kaçınmalıyız. Ya da şöyle bir yöntem izleyebiliriz naçizene fikrim;eğer uçlara doğru gidildikçe karşı tarafla çatışmaya girdiğimiz düşüncelerde uzak durmalıyız.örneği;milliyetçilik,iki farklı ulusun milliyetçileeri karşı karşıya geldiğinde çatışıyorsa yanlış bir şey vardır..
bir sınır içerisinde iki grubu birbirine düşman hale getirecek bir duruma milliyetçilik demem ben.değildir çünkü.Bölücülüğe karşıyız diyen aşırı faşist ruhlu kimseler bölücülüğün doğmasına neden oldular aslında.Dediğim gibi, milliyetçilik olayı mutfakta hazırlandı, sıcak sıcak servis edildi.Ama serviste bir sıkıntı vardı.bazı masalara koca bir tabakta ortaya konulan bu yemek, bazı masalara ayrı ayrı tabakta kondu.Amaç belliydi, herkesin gözü bir diğerinin tabağına düşecek ve kargaşa oluşacaktı.Ve başardılarda bunu.Ağzını açıp ermeni olduğu halde ben fransızım diyen adam bizlere gelince sen şusun sen busun diye ayırdı herkesi aga.bizim yüksek zeka ürünü bazı kesimlerimiz de buna destek verdi.Bir ülke kendini ancak bu kadar güzel bölebilirdi.Milliyetçiliğin çıkış amacını yerine çok güzel getirdik.
şimdi tabak olayından pek bir şey analdığımı söyeleyemeyeceğim affına sığınarak..anladığım kadarıyla başkalarının falan bir şeyler yaptığını anlatıyorsun amaa şimdi özellikle başka bilmem nelerin kışkırtması bizi birbirimize düşman yapması olayı bir bahane sadece sen eğer 'bilmem neyin oyununa' geliyorsan sorun sendedir... yani bu bir bahane olamaz ve insanlar hiçbir konuda radikalleşmemelidirler,budur en büyk sorun.. ya da bizim sınırlarımız içiindeki sorun da küçümsenemez bir yerde..aynı sınır içinde iki grubun düşman haline gelmesi,iki grubun sorunudur ve grupların hatalarından kaynaklanır...bu hataların en büyüğü ise başka bir şeylerin amcını yerine getirmeleridir..
bilmem neyin oyununa gelmek bence bir bahane değil.Tam bir gerçek.Çok eskilerden temeli atılıp gelinen bir gerçek hemde.Misal wilson ilkelerinin halkların çoğunlukta olduğu yerlerde kendi kaderlerini çizip kendi devletlerini kurabileceği ilkesi bile bunu hedeflemek içindir.Osmanlı yı bölmenin en akıllı yolunu buldular.Milliyetçilik.Çünkü en büyük bağı oluşturan dindi.İmparatorlukları genelde bir arada tutan dindir.Bu engeli kırmak için aidiyet unsurunu din olayından uzaklaştırıp soy,sop olayına yönlendirdiler.Başardılar da nitekim.Bunu hazırlayıp kurgulayıp uyguladılar ve hala da uyguluyorlar bana kalırsa.İnsanı insan olduğu için değil,kendinden olduğu için seven bir anlayış oluşuyorsa bir yerde orada her b.k vardır kardeşim.neyse mevzu başka başlıkta incelenecek kadar uzun.
doğru uzundur ama senin bu sözünü ettiğin wilson ilkeleri ya da birinci dünya savaşında osmanlı nın yıkılma meselesi falan çok değişik zeminlerde tartışılıyor yani osmanlı uluslarının ayaklanma meselesi tartışılırken onların milliyetçilik akımına kapılmaları kötü bir şeyken,seni tenzih ediyorum,en büyük milliyetçiliği yapabiliyor... ya da şöyle bir şey diyelim,hani başlık 'iğne sokmaca' yapalım ya ben de wilson ilkeleriyle ilgili şöyle birşey diyeyim;amerikan'ın demorasi anlayışını ve tutarsızlığını tartışacak değilim ama şimdi şöyle bir şey var osmanlı birinci dünya savaşında yenildiğinde sevr antlaşmasında kürt devletinden söz ediyordu ama kürtler,kurtuluş savaşına destek verince bu savaştan sonra yapılan lozan antlaşmasında kürtlerin adı bile geçmedi ve mustafa kemal de kürtlere verdiği sözü tutmadı.. ne oldu sonuçta,kürtler 80 yıldır isyan üstüne isyan;şeyh sayit,ağrı,dersim....pkk. bu da amerika nın yaptığına benzer bence ama gerçekten de başka başlıklar altında incelenecek kadar uzun,bak yeni bir başlık açıldı bile...
Katılıyorum.Yıllarca çok ağır şeyler gördü bu insanlar.Hatalar çok yapıldı.Devletin çok ağır suçları var.Ama bunlara tepki olarak yapılanlar bunlardan daha da beter olabiliyor.Kısa bir örnek, benim atalarımda Osmanlı tarafından büyük darbe yemişler.Adana Çukurova Kayseri yakınlarında mesken tutmuşlarken, bizim dedelerin yerlerine sen tut Çerkesleri Ruslardan koruma altına alıp yerleştir.Bizimkileri de sür dağa.Tabiki haklı olarak isyan edilmiş. Yirmi gün civarında süren bir ayaklanma olmuş,hatta savaşta denir bazen buna.Dadaloğlu'nun isyancılığın da bir parçası olmuş bu.Yani demem o ki, be kardeşim tamam yapıldı bişeyler evet ama bu kadarı da fazla değil mi?Kürtler gibi biz Avşar boyuna da yapıldı zulüm.Hala alamadığımız arazilerimiz var.Ama başkaldırmak çözüm değil.Bu ülkenin sahip çıktığı kadar hiçkimse sahip çıkmaz olası bir ayrılma durumunda.Esenle...
aslında bazen değil de yani empatiyi düşünce biçimi haline getirmeli insan,bunu yapmak aslında çok zor değildir.hiçbir olayda 'masum' yoktur aslında ama 'mazlum' vardır.her insan doğru bildiğini yapar ama doğru daha bulunamadı.yani demem o ki doğrular çakışır ve çakıştıkça insanlar ölür bir yerde,bu nedenlendir ki karşımızdakini anlamaya çalışmak empati yapmak çok önemlidir ve dee bu olaylar da mazlum olan kişileri kendi doğrularımız çerçevesinde 'iyi yaptık' ne yapacaktık ya?' 'asmasaydık da beslese miydik?' gibi sözlerden kesinlikle kaçınmalıyız.
YanıtlaSilYa da şöyle bir yöntem izleyebiliriz naçizene fikrim;eğer uçlara doğru gidildikçe karşı tarafla çatışmaya girdiğimiz düşüncelerde uzak durmalıyız.örneği;milliyetçilik,iki farklı ulusun milliyetçileeri karşı karşıya geldiğinde çatışıyorsa yanlış bir şey vardır..
bir sınır içerisinde iki grubu birbirine düşman hale getirecek bir duruma milliyetçilik demem ben.değildir çünkü.Bölücülüğe karşıyız diyen aşırı faşist ruhlu kimseler bölücülüğün doğmasına neden oldular aslında.Dediğim gibi, milliyetçilik olayı mutfakta hazırlandı, sıcak sıcak servis edildi.Ama serviste bir sıkıntı vardı.bazı masalara koca bir tabakta ortaya konulan bu yemek, bazı masalara ayrı ayrı tabakta kondu.Amaç belliydi, herkesin gözü bir diğerinin tabağına düşecek ve kargaşa oluşacaktı.Ve başardılarda bunu.Ağzını açıp ermeni olduğu halde ben fransızım diyen adam bizlere gelince sen şusun sen busun diye ayırdı herkesi aga.bizim yüksek zeka ürünü bazı kesimlerimiz de buna destek verdi.Bir ülke kendini ancak bu kadar güzel bölebilirdi.Milliyetçiliğin çıkış amacını yerine çok güzel getirdik.
Silşimdi tabak olayından pek bir şey analdığımı söyeleyemeyeceğim affına sığınarak..anladığım kadarıyla başkalarının falan bir şeyler yaptığını anlatıyorsun amaa şimdi özellikle başka bilmem nelerin kışkırtması bizi birbirimize düşman yapması olayı bir bahane sadece sen eğer 'bilmem neyin oyununa' geliyorsan sorun sendedir... yani bu bir bahane olamaz ve insanlar hiçbir konuda radikalleşmemelidirler,budur en büyk sorun.. ya da bizim sınırlarımız içiindeki sorun da küçümsenemez bir yerde..aynı sınır içinde iki grubun düşman haline gelmesi,iki grubun sorunudur ve grupların hatalarından kaynaklanır...bu hataların en büyüğü ise başka bir şeylerin amcını yerine getirmeleridir..
Silbilmem neyin oyununa gelmek bence bir bahane değil.Tam bir gerçek.Çok eskilerden temeli atılıp gelinen bir gerçek hemde.Misal wilson ilkelerinin halkların çoğunlukta olduğu yerlerde kendi kaderlerini çizip kendi devletlerini kurabileceği ilkesi bile bunu hedeflemek içindir.Osmanlı yı bölmenin en akıllı yolunu buldular.Milliyetçilik.Çünkü en büyük bağı oluşturan dindi.İmparatorlukları genelde bir arada tutan dindir.Bu engeli kırmak için aidiyet unsurunu din olayından uzaklaştırıp soy,sop olayına yönlendirdiler.Başardılar da nitekim.Bunu hazırlayıp kurgulayıp uyguladılar ve hala da uyguluyorlar bana kalırsa.İnsanı insan olduğu için değil,kendinden olduğu için seven bir anlayış oluşuyorsa bir yerde orada her b.k vardır kardeşim.neyse mevzu başka başlıkta incelenecek kadar uzun.
Sildoğru uzundur ama senin bu sözünü ettiğin wilson ilkeleri ya da birinci dünya savaşında osmanlı nın yıkılma meselesi falan çok değişik zeminlerde tartışılıyor yani osmanlı uluslarının ayaklanma meselesi tartışılırken onların milliyetçilik akımına kapılmaları kötü bir şeyken,seni tenzih ediyorum,en büyük milliyetçiliği yapabiliyor... ya da şöyle bir şey diyelim,hani başlık 'iğne sokmaca' yapalım ya ben de wilson ilkeleriyle ilgili şöyle birşey diyeyim;amerikan'ın demorasi anlayışını ve tutarsızlığını tartışacak değilim ama şimdi şöyle bir şey var osmanlı birinci dünya savaşında yenildiğinde sevr antlaşmasında kürt devletinden söz ediyordu ama kürtler,kurtuluş savaşına destek verince bu savaştan sonra yapılan lozan antlaşmasında kürtlerin adı bile geçmedi ve mustafa kemal de kürtlere verdiği sözü tutmadı.. ne oldu sonuçta,kürtler 80 yıldır isyan üstüne isyan;şeyh sayit,ağrı,dersim....pkk. bu da amerika nın yaptığına benzer bence ama gerçekten de başka başlıklar altında incelenecek kadar uzun,bak yeni bir başlık açıldı bile...
YanıtlaSilKatılıyorum.Yıllarca çok ağır şeyler gördü bu insanlar.Hatalar çok yapıldı.Devletin çok ağır suçları var.Ama bunlara tepki olarak yapılanlar bunlardan daha da beter olabiliyor.Kısa bir örnek, benim atalarımda Osmanlı tarafından büyük darbe yemişler.Adana Çukurova Kayseri yakınlarında mesken tutmuşlarken, bizim dedelerin yerlerine sen tut Çerkesleri Ruslardan koruma altına alıp yerleştir.Bizimkileri de sür dağa.Tabiki haklı olarak isyan edilmiş. Yirmi gün civarında süren bir ayaklanma olmuş,hatta savaşta denir bazen buna.Dadaloğlu'nun isyancılığın da bir parçası olmuş bu.Yani demem o ki, be kardeşim tamam yapıldı bişeyler evet ama bu kadarı da fazla değil mi?Kürtler gibi biz Avşar boyuna da yapıldı zulüm.Hala alamadığımız arazilerimiz var.Ama başkaldırmak çözüm değil.Bu ülkenin sahip çıktığı kadar hiçkimse sahip çıkmaz olası bir ayrılma durumunda.Esenle...
YanıtlaSil